Kötü

bundan daha kötüsü olmaz dediğim her şeyin daha kötüsünü istikrarlı bir şekilde görmeye devam ediyorum. sanırım daha kötüsü olamaz demeyi bırakmalıyım. her şeyin bir fazlası mümkün görünüyor gözüme artık, "sonsuzluk ve bir gün" diyorum mesela. sonra o filmin de shakspeare'in de anlatmak istediğine geliyorum sanki dönüp dolaşıp. sonsuzluk bile yetmez onun bile bir fazlası vardır. öyle bir bitmemek... belki sonsuzluk ve bir gün'de asla bitmemesi istenen şeylere bir atıf var; sevgi gibi, mutluluk gibi ama bitmesini istediğimiz şeylerin de öyle birer birer artmayacağını ya da şak biteceğini kim söylemiş. hiç bitmiyorlar. bitmeyecekler. en kötü noktada geriye bakıp; "artık dağın zirvesindeyim, galiba sonunda bitirdim" dediğimde önümdeki dağa benden habersiz kaçak kat çıkıyorlar sanki. yine de inatla tırmanıyorum belki biter diye ama bitmiyor işte. daha fazla yalnız hissetmek mümkün değildir gibi gelmişti oysa bana, ama onun da artı biri varmış. yalnızlıktan ölmek istemek mi yoksa tam da bu kadar yalnız hissediyorken çevremdeki insanlardan tamamen uzaklaşıp izole olmayı istemek mi daha kötü, bilmiyorum. -belki ikisi de aynı şeydir.- insanların varlığının bizi daha az yalnız hissettirmesi gerekmez miydi? çok garip, bende tam tersi oluyor. aile denen şey öyle bir yalan ki bunca yıldır bizi nasıl inandırmışlar, nasıl kandırmışlar bilmiyorum. sevginin en katışıksız halini bile karanlık zihinleriyle kirletmeyi başaran insanlığa tiksintiyle karışık bir hayranlık duymaktan da kendimi alamıyorum. tüm medeniyeti bize yapıcı bir şeymiş gibi kakalamaya çalışan insanlara bakıp gülüyorum çünkü insan sadece yıkıcı, insanın kurduğu şey yıktıklarından arta kalanlar. eski yıkıntılarını yeni bir şeymiş gibi ekledikleri kaçak çıkılmış dağ katları. en basit insani ilişkilerden en karmaşık ilişkilere kadar işleyen yegane kural bu. buna uymayanlar elenip gidiyor belli ki. yıkım kazanıyor, bana da birer birer daha kötüsünü görmek kalıyor.

zamana da bir şeyler oldu, geçmiyor bir türlü. beni geleceğe götürecek şey eğer "zaman" olmasaydı onun hakkında ileri geri konuşurdum ama şimdilik susuyorum.