Küçük Bir Balıkla İlgili Anlamsız Bir Yazı

Küçük, turuncu bir balığımız oldu. Ben almadım, komşumuz getirdi bıraktı bize, tatile gideceklermiş de biz bakalım istemişler. Başka türlü evimize balık girmesi zaten imkansız çünkü ben evde balık beslemeye karşıyım, balıkları sevmiyorum ve de anlamsız buluyorum. Çok cansız geliyorlar bana, yaşıyormuş hissi uyandırmıyorlar. Bense evde beslediğim hayvanlarla bir iletişim kurmak istiyorum, sevmek, mıncıklamak, konuşmak, iletişim kurmak işte istiyorum. Evde onların da yaşadığını hissetmek istiyorum. Mesela bir muhabbet kuşu alsam eve, cırlar, konuşur, uçar,mıncıklanır. Kedi alsam mıncıklarım, oyunlar oynarız, köpek zaten muhteşem bir hayvan, çok akıllı kendi varlığını her zaman hissettirir, arkadaş olur, mıncıklanır,. (mıncıklama ile kafayı bozmuş insan) Ama ne yaparsın bu balıklar sıkıcı hayvanlar, tüm gün küçük akvaryumda dolaşıp duruyorlar, bir yandan da üzülmüyor değilim aslında hallerine; çok yalnızlar, özellikle bizim evdeki balık çok yalnız, akvaryumu küçük, başka balık arkadaşı da yok, yapacak hiçbir şeyi yok. Ancak bu yalnız balığın ilginç birkaç özelliği var ; Birincisi yıllardır yaşıyormuş ki ben yıllarca yaşayan süs balığı hiç duymamıştım. Genelde bunlar hemen ölür diye bilirdim ben, hatta balık alan arkadaşlarımın balıkları günler içinde çoğu zaman bir ay bile dayanamadan ölüyorlardı. Bu yüzden bu balık bize acayip bir sorumluluk yüklüyor, hayvan o küçücük haliyle yıllarca yaşamış,şimdi bizim evde ölürse, "naptınız bu hayvana, sizin eve geldi de öldü" diyecekler. Çok korkuyorum o yüzden, çocukluktan beri çok yiyen balıkların patlamaları ile ilgili hikayeleri duymuş, içten içe de bir balık patlasa da görsek diye düşünmüş biri olarak ben bu hayvancağız çok yemekten ölmesin diye sabah akşam özenle 4 tane yem veriyorum ellerimle, hatta bazen 4 bile çok 3 mü versek diye düşünüyorum. Bu balık arkadaşın ikinci ilginç özelliği ise beni görünce heyecanlı bir şekilde suyun üzerine çıkıp sanki bana bakarmış gibi ağzını açıp kapaması. Yemek istediğini varsayıyorum ama çok da şaşırıyorum, insanlara bu kadar alışkın başka bir balık görmemiştim. Garip davranışlar sergiliyor bizim balık, pörtlek gözleriyle bakıyor, akvaryumunun içinde dolaşıp duruyor. Bunları yazarken aklıma Arizona Dream'de Axel'ın söylediği bir söz geldi. "Fish doesn't think because fish knows everything. "(balıklar düşünmez çünkü onlar her şeyi bilir) böyle bir şeydi tam doğru yazamamış olabilirim ama. İşte bu söz aklıma gelince belki balıkların bu kadar sessiz olmalarının nedeni her şeyi bilmeleridir diye düşünmeden edemedim. Dünyanın ve yaşamın sırrını çözmüş canlılardır belki balıklar, o yüzden de her şeyi boşvermiş, bir miktar suyun içinde karınlarını doyurup ordan oraya yüzüyorlardır.