Düşündüm!

Hayalkırıklığı güçlü bir kelime.Etkisi de kelimenin kendisi kadar güçlü nitekim.Şimdi şöyle bir şey var ki bir insanın çok fazla hayali varsa bir o kadar da hayalkırıklığı olur.Bu önlenemez bir şey çünkü hayallerin gerçeğe dönüşmesi denilen şey şu bilmem kaç yıllık hayatta bir bilemedin iki keredir,gerisi hep kırlır,yıkılır,paramparça olur.Bu noktada "isterseniz olur efendim yok olumlu düşünün,inanın" gibi zırvalarla beynimizi dolduran kişisel gelişim kitaplarının ve orada burada çıkıp hayatın anlamını bulduğunu ve her şeyin kendi kontrolünde olduğunu zanneden gerizekalı sözde uzmanların ne kadar yalancı ve gereksiz olduğunu anlıyoruz.Sen istediğin kadar düşün,düşüncelerini tek bir noktaya odakla ne bileyim hayatı hep pembe yanından filan görmeye çalış olmuyor,bir gün geliyor çok güzel bir şekilde sanki bir el tarafından düğmeye basılmış gibi(çok sevdiğim bir kalıp bu hep bir yazımda kullanmak istemiştim:)) ne kadar dangalak şey varsa başına geliyor.Benim başıma geliyor en azından.Yani herkes bu saçmalıklara inanmakta özgür ama benim inanmam mümkün değil çünkü hayatımın hiçbir alanında işlemedi.Bence insanları mutlu edecek şey umursamazlık,takmazlık,boş verme.Gerisi yalan.Hayal de kurmayacaksın şu dünyada,bir şeyi istemeyeceksin de.Hayalkırıklığından başka bir şey alamıyorsun çünkü karşılık olarak.En güzeli basit ve yavan bir hayat sürüp,yavan kalabalıklara karışıp dünyaya bön bön bakmak.Yani benim çözümlerim bunlar,düşündüm düşündüm başka bir şey bulamadım.



Kahveyi bırakmıştım,yeniden başladım.Çayı da bırakmıştım ona da başladım.Kafeinsiz hayatı bir-iki hafta çekebildim kısacası.Gerçekten stresle baş edemediğime karar verdim kafein olmadan.Ayrıca seviyorum ulan kahveyi niye kendimi alıkoyuyorum sevdiğim şeyleri yapmaktan,ben de salak mıyım neyim,hayatımdaki güzel şeyleri kendi ellerimle hayatımdan çıkarmaya çalışırsam geriye ne kalacak ki.Oh içtim kocaman fincan kahveyi sabah da çay içmiştim,okula gidicem bir de üçü bir arada içicem.Bıktım ya,her şeyden bıktım.Ayrıca Rock' n Roll Baby!