Müdür Baba-Dede

İlkokuldayken müdürümüz çok konuşurdu.Yani tahmin edebileceğiniz en uzun müdür konuşmalarından daha uzun konuşurdu.Bazen öğretmenler bile şikayet ederdi dersin yarısı gitti diye,ama o kimseyi sallamaz bizlere okul bahçesinde hayat dersleri verirdi.Her konuşmasında en az iki kere "çorba" kelimesini kullanırdı ki çorba, kişinin kendi ayakları üzerinde durmasını simgeliyordu.Sonra birgün müdür baba(kendisi bana müdür baba ya da müdür dede diyin derdi) bana bir mektup yazın,beni istediğiniz gibi eleştirebilirsiniz demişti.Ben de "bizi soğukta ,sıcakta çok konuşarak çok bekletiyorsunuz,kötü oluyor onun dışında iyisiniz" yazmıştım.Bir hafta sonra yine yaptığı bir konuşmada bundan sonra sizi soğukta sıcakta çok fazla bekletmeyeceğim,merak etmeyin demişti.Kendimle çok gurur duymuştum,benim mektubumu okumuş,önemsemiş bir de söylüyor demiştim.Ne olacaksa sanki,böyle bir şey başardım zannetmiştim.Ben çocukken çok gariptim zaten.Her neyse sevgili müdürümüz bu sözü verdikten sonra tabi ki akıllanmadı bir süre sonra uzun konuşmalara geri döndü,hatta bir keresinde dışarıdan özdebir sınavına bizim okulda girmeye gelen çocuklara ve velilerine bile bahçede konuşma yapmıştı:)Taktik vermişti falan,çok değişik bir insandı bir de bize Ebru Gündeş'e gönderilmek üzere mektuplar yazdırtmıştı,Ebru Gündeş beyin kanaması geçirdiktan sonra.Bizim okulun mezunudur da kendisi bağış yapmıştı galiba, bir kere de ziyarete gelmişti izdaham olmuştu,çocuğun biri Ebru Gündeş'in poposunu ellemekle övünür olmuştu sonrasında:)Garip zamanlar.Ben Ebru Gündeş'e ne yazdığımı hiç hatırlamıyorum.Kesin komik bir şeyler yazmışımdır,nasıl unuttuysam bilmiyorum.Bizim ilkokul-ortaokul çok şenlikliydi ya.Biz ortaokuldan mezun olurken müdür baba da emekli oldu.8 yıl çekmiştik kendisini.Ama sonradan çok özledik hepimiz.Nerededir şimdi bilinmez,yaşıyor mudur o da bilinmez.Sitcom karakteri gibi bir insandı,komikti sertti de ama eminim ki o okulda okuyan herkesin iyiliğini istiyordu.Kendini bu işe adamıştı.Hala eski okulumun önünden geçerken gözümün önüne gelir o koca bahçede bir sürü çocuk, sıra olmuş,andımızdan önce yapılan konuşmaları dinlerken sıkıntıdan patladıkları için andımızı acayip bir çoşkuyla söyleyen bir sürü çocuk.Hangi sınıftan daha çok ses çıkacak diye yarışma yapardık:)