...

Hala bazı olayları yaşadığım anda hissedecek bir şey bulamıyorum.Ne garip bir şey bu bir anlatabilsem,kelimelere dökmek zor.Bugün 3 milyon küsürlük nüfuslu Ankara'da görmeyi en beklemediğim insanı gördüm.Hem de şöyle 3 saniye falan sürdü.Neden iki insan kısacık zaman aralıklarında aynı anda birbirlerine bakarlar.Neden yani.Sanki onun o anda oradan geçeceğini hissetmişim gibi kafamı durup dururken sağa çevirdim ve onu gördüm o da beni gördü,benim aksime onun yüzünde bir şaşırma ifadesi vardı, bense ifadesiz olduğuma eminim zaten hemen kafamı çevirdim,neden bilmem,uzun uzun bakmak istemiyordum.Ama garip değil mi şu evrenin insanlara yaptığı ve benim başıma bunların bu kadar çok gelmesi,evet düşünce gücümün kuvvetli olduğunu düşünüyorum ama ben onu düşünmedim ki son zamanlarda hiç,artık çok da umursamadığım bir insan aslında,aklımda bambaşka insanlar,olaylar varken neden böyle kel alaka bir zamanda kafamı çevirdiğim yerde görürüm ki onu ve garip saçlarını.Çözmek istiyorum bu gizemi,aramızda bir bağda yok ki hissetmiş olayım,bilmiyorum.Zaten onu gördüğüm anda ve daha sonrasında ona ait herhangi bir şey hissetmedim bu olayın garipliğini düşündüm sadece.İnsanlar hayatları boyunca birçok insan tanıyorlar bazıları hayatımızdan çıkıp gidiyor,aklımıza bile gelmiyor zamanla,ama acaba bir şekilde bağlı mı kalıyoruz.Ben tabi ki hayatımıza giren her insanın bizi bir yönde etkilediğine inanıyorum,bizi ve tercihlerimizi. Hayatımıza giren her insandan sonra bir şeyler değişiyor.Hoş o benim hayatıma öylesine giriveren bir insan olmadı hiç,o hep vardı zaten kendimi bildiğimden beri,artık yok orası ayrı.Ama uzun bir süre düşünme biçimimi çok etkilediği bir gerçek ve hatta uzun süre kendime gıcık olmamın sebeplerinden biridir ama geride kaldığını biliyorum."Zamanla geçer" diyor ya insanlar ben buna günden güne daha çok inanır oldum.Zamanla, eskiden onun yaşadığını bilmem lazım dediğim insandan yıllarca haber almasam umursamazmışım gibi geliyor,ve o zaman geçtikçe artık aniden karşına çıksa bile o insan, hiçbir şey hissedemiyorum,boş bir bakış sadece hepsi bu,sanki donmuş gibi.Yok işte bir şey artık sana dair diyen o bakış.Yine de hala anlatamıyorum bu hissedememe durumunu.Ve anlayamıyorum 2 insanın kısacık zaman dilimlerinde kimsenin bilmediği bir anı paylaşmalarını ,çok anlamsız olsa bile bu sefer ki.